شاید برات جالب باشه بدونی که بیشتر آلودگی هوای شهرهای بزرگ نه از کارخونه‌ها، بلکه از خود ماها شروع می‌شه؛ از ماشین‌هامون، از طرز رانندگی‌مون، حتی از انتخاب‌هایی که سر کوچیک‌ترین کارها داریم.
وقتی صبح تو ترافیک می‌مونی...
فرض کن صبح زود، با استارت زدن ماشینت وارد ترافیک صبحگاهی می‌شی. موتور روشنه، ولی ماشین حرکت نمی‌کنه. حالا اینو ضرب کن در هزاران ماشین دیگه. همین توقف‌های بی‌حرکت، با موتور روشن، سهم بزرگی در آلودگی هوا دارن.
اگه فقط عادت کنیم وقتی می‌دونیم بیشتر از ۶۰ ثانیه توقف داریم، ماشینو خاموش کنیم، کلی صرفه‌جویی می‌شه هم در مصرف سوخت، هم در تولید گازهای سمی.
رانندگی اقتصادی فقط برای ماشین نیست
خیلی وقت‌ها شتاب‌گیری ناگهانی، ترمزهای تند، یا حتی باد نبودن لاستیک‌ها باعث می‌شن خودرو بیشتر از حد لازم سوخت بسوزونه. این یعنی مستقیم به محیط زیست آسیب می‌زنیم.
رعایت چند نکته کوچیک می‌تونه کمک کنه:
- باد لاستیک‌هات رو هر ماه چک کن
- موقع رانندگی دور موتور رو زیر ۲۵۰۰ نگه دار
- از دنده‌ی مناسب استفاده کن تا فشار به موتور نیاد
مسئولیت شخصی در برابر هوای شهر
وقتی حرف از آلودگی هوا می‌زنیم، همه دنبال مقصر بزرگ می‌گردیم. اما واقعیت اینه که ما هم بخشی از این معادله‌ایم. همونطور که به فکر سلامت خودمونیم، باید به فکر نفس کشیدن بقیه هم باشیم.
استفاده از وسایل حمل‌و‌نقل عمومی، دوچرخه یا حتی هم‌سفر شدن با دیگران برای رفت‌و‌آمد روزانه، انتخاب‌هایی هستن که آینده‌ی شهر رو شکل می‌دن.
عادت‌هایی که ناخواسته دود تولید می‌کنن
خیلی وقت‌ها از روی عادت، ماشینو بی‌دلیل روشن نگه می‌داریم، بار اضافه توی صندوق عقب جا خوش کرده، باد لاستیک‌ها کمتر از حد استاندارده، یا حتی برای مسیرهای کوتاه هم ماشینو روشن می‌کنیم. همه‌ی اینا یعنی فشار بیشتر روی موتور، مصرف سوخت بالاتر، و آلودگی بیشتر.
استفاده از روانکارهای با کیفیت، مثل روغن موتور مناسب فصل و نوع خودرو، کمک می‌کنه موتور با استهلاک کمتر و راندمان بالاتر کار کنه.
یه شهر تمیز از تو شروع می‌شه
هیچ پروژه بزرگی بدون مشارکت آدم‌ها اتفاق نمی‌افته. وقتی هرکسی سهم خودش رو در سبک رانندگی، سرویس دوره‌ای خودرو، و انتخاب محصولات با کیفیت ادا کنه، حتی تو هوای آلوده‌ی زمستون هم می‌شه نفس کشید. به‌جای فقط مقصر دونستن دیگران یا سیستم، شاید وقتشه یه نگاه بندازیم به همین انتخاب‌های کوچیک خودمون.
